Frikadellenavond

In mijn dromen ben ik nog steeds een talentvol voetballer. Jammer genoeg voeren mijn voeten niet meer uit wat ik in mijn hoofd heb. Om vorm en inhoud te geven aan mijn passie ben ik trainer geworden. Eerst had ik mijn neefjes onder mijn hoede bij de pupillen van Rood-Wit. Sinds drie jaar train en coach ik het team van mijn zoontje Julian bij RKVVO.

Record

Julian is een slechte eter. Veel gezonde lekkernijen blijven onaangeroerd op zijn bord liggen. Voor de frikadel maakt hij graag een uitzondering. ‘Papa, wie denk je dat de meeste frikadellen op kan eten’, vroeg hij pas geleden. ‘Jij of ik?’ Ik keek hem lachend aan. ‘Mijn record staat op zeven frikadellen, vriend.’ Julian keek me vol bewondering aan. ‘Wow papa, dat geloof ik niet.’

Rob Hopmans

Ik nam Julian mee terug in de tijd en vertelde hem over Rob Hopmans, mijn favoriete voetbaltrainer. Twee seizoenen was hij de trainer van Rood-Wit C1, het team waarin ik speelde. Samen met zijn zwager Adje Peeters schotelde Rob een frikadellenavond voor als we zes wedstrijden achter elkaar zouden winnen. In het eerste seizoen willigde hij deze belofte vier keer in. Met toppers als Tonneke Buiting, Ruud Borgers, Frank van Hulst en Ernie Bowens in de gelederen was C1 onklopbaar. Tijdens deze avonden lukte het mij en andere teamgenoten om zeven frikadellen te verorberen.

Gebroken enkel

Rob Hopmans was een inspirerende trainer die het beste uit zijn jongens haalde. Als spelers gingen we voor hem door het vuur. In de laatste wedstrijd van het seizoen schoot ik tegelijkertijd met mijn vriend Paul van Veghel tegen de bal. De klap kwam hard aan. Mijn rechterenkel was op drie plaatsen gebroken. Rob hield mijn hand vast toen ik in het Sint-Jozefziekenhuis een kapje op mijn mond kreeg en trakteerde op een frikadel speciaal toen ik wakker werd uit de narcose.

Fan van drie clubs

‘Papa, dat is toch die trainer die we wel eens bij McDonalds of bij Rood-Wit tegenkomen, reageerde Julian. Ik herinner me de kennismaking tussen Rob en Julian nog goed. Rob vertelde dat hij voor drie clubs was: Ajax, FC Eindhoven en Rood-Wit. De blauwe oogjes van Julian begonnen te fonkelen. ‘Ik ook’, antwoordde hij enthousiast. Twee weken later beloofde Rob Julian een frikadel als Ajax kampioen zou worden. Deze belofte heeft hij nog niet ingelost. Wellicht in mei, Rob. Julian rekent erop.